วิตามินที่ละลายในน้ำ 3

โคเอ็นไซม์คิวเทน

          โคเอ็นไซม์คิวเทน  เป็นสารคล้ายวิตามินบีซึ่งทำหน้าที่ต้านอนุมูลอิสระได้อย่างมีประสิทธิภาพ  มันมีความจำเป็นต่อการผลิตพลังงานภายในไมโตคอนเดรีย  ซึ่งเปรียบเสมือนเตาเชื้อเพลิงภายในเซลล์  จากการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่ามันเป็นสารอาหารที่มีความสำคัญที่สุดต่อการผลิต ATP ซึ่งเป็นเชื้อเพลิงที่ร่างกายต้องการ

          โคเอ็นไซม์คิวเทน  พบในอาหารเกือบทุกชนิดแต่อยู่ในปริมาณที่ไม่เพียงพอในผลลัพธ์ทางการแพทย์ที่คาดหวัง  ดังนั้นจึงควรมีการเสริมอาหารด้วยโคคิวเทนในระดับ 15-30 มิลลิกรัมต่อวัน

          ปริมาณของโคคิวเทนในระดับสูงได้นำมาเป็นประเด็นทางการแพทย์ เช่น โรคหัวใจล้มเหลว  เป็นเรื่องสำคัญที่ต้องตระหนักว่ายาในกลุ่ม statin ช่วยหยุดการสร้างคอเลสเตอรอล  แต่ก็หยุดการสร้างโคคิวเทนทางธรรมชาติไปด้วย 

          ประโยชน์ที่ได้รับจากการเสริมอาหารด้วยโคคิวเทนมีดังต่อไปนี้

1.ช่วยพัฒนาการทำงานของหัวใจของผู้ที่เป็นโรคหัวใจล้มเหลวlipo8

2.ช่วยเพิ่มภูมิคุ้มกันโรคlipo8

3.ช่วยยับยั้งและหน่วงโรคมะเร็งทรวงอกlipo8

4.ช่วยให้ผู้ป่วยที่เป็นโรคลิ้นหัวใจดีขึ้นlipo8

5.ช่วยบรรเทาอาการโรคหลอดเลือดหัวใจตีบcollagen 100

6.ช่วยเพิ่มกำลังให้กับกล้ามเนื้อในผู้ป่วยที่เป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงcollagen 100

ไบโอติน

          ไบโอติน  เป็นวิตามินบีที่มีความจำเป็นต่อการสร้างไขมันและไกลโคเจน  และยังมีส่วนช่วยในการผลิตพลังงานเพราะมันช่วยพัฒนาในเรื่องของการใช้น้ำตาลในร่างกายcollagen 100

          แหล่งอาหารที่สำคัญ คือ ไข่ ถั่ว ชีส และถั่วเหลือง  ไบโอตินถูกผลิตในลำไส้โดยแบคทีเรีย  ควรเสริมไบโอติน 300-1,000 ไมโครกรัมต่อวัน  การเสริมอาหารด้วยไบโอตินช่วยพัฒนาการตอบสนองของอินซูลินได้lipo8ราคา

          ในรายที่เป็นโรคเบาหวาน  เมื่อบริโภคไบโอตินในปริมาณที่สูงขึ้นนอกจากจะสามารถช่วยลดความต้องการอินซูลินของร่างกายได้แล้ว  มันยังช่วยลดความเสียหายที่เส้นประสาทได้collagen 100

กลูต้าไธโอน และ เอ็น-เอสทิล และ แอล-ซีสเทอีนlipo8ราคา

         ร่างกายสร้างกลูต้าไธโอนจาก เอ็น-เอสทิล แอล-ซีสเทอีน  ระบบต่อต้านอนุมูลอิสระของกลูต้าไธโอนเป็นระบบต่อต้านอนุมูลอิสระที่สำคัญที่สุดภายในเซลล์  จากการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าระดับของกลูต้าไธโอนเพิ่มสูงขึ้นโดยเสริมอาหารด้วย เอ็น-เอสทิล  แอล-ซีสเทอีน  โปรแกรมเสริมอาหารที่ดีจะต้องรวมไปถึงสารอาหารที่สำคัญชนิดต่าง ๆ เพื่อใช้ในการสังเคราะห์กลูต้าไธโอนภายในร่างกาย  สารอาหารเหล่านนั้นได้แก่ ไนอาซิน วิตามินบี 2  และซีลีเนียมcollagen 100

          ประโยชน์จากการเพิ่มปริมาณกลูต้าไธโอน  ก็คือร่างกายจะสามารถจัดการกับกระบวนการ oxidative stress จึงส่งผลให้สามารถควบคุมอาการโรคแห่งความเสื่อมเรื้อรังชนิดต่าง ๆ ได้  มีความเป็นไปได้สูงว่าโรคแห่งความเสื่อมบางชนิดอาจจะไม่เกิดขึ้นหรือถูกหน่วงไว้  อันเป็นผลมาจากผลลัพธ์ของการทำงานของกลูต้าไธโอนcollagen 100

สารต้านอนุมูลอิสระไบโอฟลาโวนอยด์collagen 100

         เราได้เข้าใจกันแล้วว่า  พื้นฐานแห่งโรคแห่งความเสื่อมเรื้อรังเกิดขึ้นได้อย่างไร  ยังมีงานวิจัยอีกมากที่กำลังดำเนินการเพื่อหาสารต้านอนุมูลอิสระซึ่งช่วยให้ร่างกายของเราสู้กับกระบวนการ oxidative stress ให้อยู่ในจุดสมดุลได้  เป็นเรื่องไม่ง่ายเลยในการที่จะหาสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพสูงที่สุดหรือหากลุ่มสารต้านอนุมูลอิสระต่าง ๆ ที่สามารถทำงานเข้ากันได้

          สารต้านอนุมูลอิสระไบโอฟลาโวนอยด์นับ 1,000 ชนิด  พบมากในอาหารทั่วไป  การเสริมอาหารด้วยสารต้านอนุมูลอิสระจึงมีความสำคัญมาก  จากการที่ได้เห็นประโยชน์และคุณค่าของสารต้านอนุมูลอิสระจากหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ต่าง ๆ แล้ว  จึงทำให้เป็นที่เข้าใจกันดีว่าบริษัทผลิตอาหารเสริมหลาย ๆ แห่ง จึงได้พยายามหาสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพสูงสุด  quercetin รูติน พืชตระกูลกะหล่ำ สารสกัดชาเขียว สารสกัดจาก bilberry hersperidin เป็นส่วนหนึ่งของสารต้านอนุมูลอิสระเหล่านี้  สารสกัดจากบร็อคโคลี่มีสาร sulforaphane ประกอบอยู่ซึ่งเชื่อกันว่ามีคุณสมบัติในการต่อต้านมะเร็ง  ดังนั้น เมื่อผสมผสานสารต้านอนุมูลอิสระไบโอฟลาโวนอยด์หลากหลายชนิดเข้าด้วยกัน  ก็จะทำให้มีการทำงานร่วมกันซึ่งสามารถให้ผลยับยั้งการก่อตัวของโรคมะเร็งได้

          สารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพสูงสุดในปัจจุบัน คือ proanthocyanidins หรือสามารถเรียกได้ว่า pycnogenels สารเหล่านี้พบในเปลือกสนหรือเมล็ดองุ่น  

          การเสริมอาหารด้วยไบโอฟลาโวนอยด์เหล่านี้จะให้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดเมื่อบริโภคร่วมกัน  เราควรบริโภค proanthocyanidins เสริม 100 มิลลิกรัมต่อวัน  สารอาหารเหล่านี้หากบริโภคควบคู่ไปกับวิตามินซีก็จะให้ผลลัพธ์ที่ดีขึ้น  ผู้ป่วยที่เป็นโรคแห่งความเสื่อมเรื้อรังชนิดต่าง ๆ ภูมิแพ้  หรือกลุ่มอาการอ่อนเพลีย  จะได้รับคำแนะนำให้บริโภค 200-400 มิลลิกรัมต่อวัน  เมื่อผู้ป่วยรู้สึกดีขึ้นแล้วก็อาจลดปริมาณลงเหลือ 100-200 มิลลิกรัมต่อวัน